یک مطالعۀ جدید از جامعه ی جهانی ویروس ها در اغلب حیوانات پرجمعیت (آنهایی که ستون فقرات ندارند مثل حشرات، عنکبوتها و کرمها و آنهایی که در اطراف خانه های ما زندگی می کنند) سبب کشف ۱۴۴۵ ویروس شده است که این امر نشان می دهد انسان ها تاکنون تنها به سطح کمی از دنیای ویروس ها سرک کشیده اند، هرچند این امکان وجود دارد که عده ی کمی از این ویروس ها بیماری زا باشند.
تصویر شماتیک از بی مهرگان
تحقیقات متاژنومیکس در یک همکاری بین دانشگاه سیدنی و مرکز چینی کنترل و پیشگری بیماریها در پکن، توسط تکنولوژی جدیدی عملی شد -این تکنولوژی جدید روش قدرتمندی را جهت تعیین پاتوژن های بیماری زای انسانی فراهم می کند- پروفسور ادوارد هولمز از انجمن ماریه بشیر(Marie Bashir) -فعال در بیماری های مُسری و امنیت زیستی- کسی که گروه سیدنی پروژه را سرپرستی می کند گفت: « اگرچه تحقیقات نشان داده است که ما انسانها در زندگی روزمره مان توسط ویروس ها محاصره شده ایم اما این ویروس ها به آسانی به انسان ها سرایت پیدا نمی کند. این مطالعه نو بدان جهت که بی مهرگان شمار زیادی از ویروس ها را حمل می کنند-بسیار بیشتر از آنچه ما می پنداشتیم- سبب باز نویسی کتب ویروس شناسی می شود. ما همچنان کشف کرده ایم اغلب گروه های ویروسی که مهرداران (شامل انسان) را آلوده می کنند- آن دسته ای که سبب بیماری زایی هستند مثل آنفلوآنزا- از بی مهرگان منشا گرفته شده است.»
این مطالعه پیشنهاد می کند که این ویروس ها با بی مهرگان برای میلیاردها سال -و نه میلیون ها سال که باور بر آن بوده- در ارتباط بوده اند و آن بی مهرگان میزبانهای حقیقی برای انواع مختلفی از ویروس ها بوده اند. به گفته ی دکتر هولمز ویروس ها بیشترین منبع مشترک DNA و RNA بر روی زمین هستند و تمام اینها زیر پای ما هستند. این یافته ها پیشنهاد می کند که ویروس های دارایِ ریبونوکلئیک اسید(RNA دار) -نقش اصلی RNA حمل دستور العمل ها از جانب DNA می باشد- احتمالا در هر گونۀ حیات سلولی وجود دارند.
اغلب گروه های ویروسی که مهرداران را آلوده می کنند از بی مهرگان منشا گرفته شده است.
این موضوعی قابل توجه است که بی مهرگان مانند حشرات تعداد زیادی ویروس را حمل می کنند. هیچکس قبلا به فکر مطالعه اینها نبوده، زیرا اغلب آنها ارتباطی با بیماری های مُسری انسانی ندارند. اگرچه حشراتی مانند پشه ها به سبب توانایی انتقال ویروس ها مانند زیکا و تب دنگی به خوبی شناخته شده اند اما دکتر هولمز تاکید می کند نباید از عموم حشرات ترسید زیرا بیشتر ویروس ها قابل انتقال به انسان نیستند و بی مهرگان نقش مهمی را در اکوسیستم بازی می کنند. تکنیک هایی که جهت کشف ویروس های بی مهرگان استفاده شدند می توانند جهت تعیین بیماری های جدید انسانی به کار روند مثل بیماری “شبه لایم” که بسیار بحث برانگیز است و ادعا می شود از گزش کنه حاصل می شود.
مطالعات ما تکنیک های جدیدی را در متاژنومیکس به کار برده است که البته هنوز هم در راستای فراهم کردن بینشی در زمینه ی بیمارهای مُسری این تکنیک ها را به کار می بریم. تکنولوزی های جدید و البته گران قیمت قابل دسترس برای محقیقن که به ما امکان انجام این پروژه ی برجسته را دادند، ابزارهای تشخیصی نهایی را فراهم می کنند. پروفسور هولمز و همکارانش مطالعات انسانی را پیش می برند و از این تکنیک های جدید جهت آنالیز بیماری “شبه لایم” و دیگر سندروم های بالینی استفاده می کنند.